The Guardian ka i bërë një reportazh bukurive të Shqipërisë, parë nga sytë e një turisti të huaj. Gazetari Jacob Mikanowski i ka kushtuar një libër Europës Lindore duke vizituar 17 vendeve të ndryshme, ndërsa thotë se “la zemrën e tij në Shqipëri, një vend me histori të pafund, mikpritje të pakufishme dhe surpriza të pafundme”.
Duke përshkruar të gjitha ndjesitë e tij, Mikanowski tregon kulturën e pasur të vendit tonë, të cilin e mbushi me shpresë, emocion dhe në disa raste edhe e përloti.
Shkrimi i plotë i The Guardian
Gjatë katër viteve të fundit, kam udhëtuar në 17 vende për librin tim “Mirupafshim Evropën Lindore”. Në të, unë përpiqem të përshkruaj një Evropë lindore të zhdukur, në të cilën shumëfishimi kulturor dhe toleranca fetare ishin rregull dhe jo përjashtim. Shqipëria ishte një nga vendet e pakta ku ajo trashëgimi nuk ishte një kujtim, por një realitet i gjallë. Duke e parë atë në veprim më dha shpresë, jo vetëm për Ballkanin, por për Evropën në tërësi.
Ndjeva një frikë para vizitës sime të parë atje në vitin 2019. Ju mund ta konsideroni këtë me atë që studiuesja bullgare Maria Todorova e quajti “ballkanizma të folezuar”, tendenca e çdo vendi të Evropës Lindore për ta konsideruar veten si mesataren e artë dhe për të parë fqinjët e tij me dyshim. Unë jam polak dhe kam udhëtuar nëpër rajon për aq kohë sa të kem përjetuar çdo lloj shqetësimi. Por unë jam gjithashtu mjaft i vjetër për të kujtuar imazhet e transmetuara nga Shqipëria pas rënies së komunizmit dhe luftës civile që përfshiu vendin në 1997. Edhe pse ka kaluar shumë kohë që atëherë, nuk isha i sigurt se çfarë do të gjeja.
Pika ime e hyrjes ishte një nga kalimet kufitare më të bukura që kam përjetuar ndonjëherë, një shtrirje e egër e vijës bregdetare përgjatë liqenit të Ohrit ku Shqipëria takohet me Maqedoninë e Veriut. Një udhëtim i shpejtë me taksi nga kufiri në qytetin e afërt të Pogradecit ishte i mjaftueshëm për të larguar çdo ankth të vazhdueshëm. Pasi shijova një kapuçino buzë liqenit, hipa në një autobus për në Korçë, kryeqyteti kulturor i malësive lindore të Shqipërisë. Me të mbërritur në mesditë, qyteti dukej i shkretë. Me ngrysjen e natës, pazari po mbushej me njerëz që darkonin jashtë në restorantet italiane dhe qebaptoret shqiptare. U vendosa për një pjatë qengji dhe sallatë fshati dhe dëgjova një koncert falas të këngëtares franceze Clio . theguardian
Që nga viti 2015 nxisim shpirtin sipërmarrës, inovacionin dhe rritjen personale duke ndikuar në zhvillimin e një mjedisi motivues dhe pozitiv tek lexuesit tanë. Kjo punë që e bëjmë me shumë dashuri nuk ka të paguar. Ne jemi platforma e vetme e cila promovon modelin pozitiv të sipërmarrjes së lirë. Përmes kësaj platforme mbështesim edukimin gjatë gjithë jetës si mjet për zhvillimin personal dhe profesional të brezave. Kontributi juaj do të na ndihmojë në vazhdimin e këtij misioni në gjithë trevat shqipfolëse.
Mund të kontribuoni KETU. Falemnderit.
