Para disa ditësh isha në vizitë pune te një firmë me të cilën, përmes kompanisë Smard, bashkëpunojmë për vite te tëra. Ky bashkëpunim bëhet me korrektësi dhe respekt reciprok. Sepse, me një prodhues me traditë familjare, të bërit biznes ka një etikë pune. Dhe, kjo më shtyn të mendoj se sa potencial kemi, se ku do të ishim si shtet dhe si shoqëri po të kishim me tepër biznese, të cilat janë të ndërtuara mbi vlera, në korrektësi dhe me vizion inovativ për të ardhmen?!
Me mikun dhe bashkëpunëtorin ishim duke biseduar për trajnimet për shitjen dhe për njohjen e brendit nga ana e punonjësve: se sa stafi e njeh vlerën e kompanisë ku punon, me sa mburrje flasin për arritjet e kompanisë dhe si e promovojnë atë.
Lexoni: 5 TIPET E KOLEGËVE TË CILËVE DUHET T’IU QËNDRONI LARG
E bëmë një diskutim me ATA dhe NE. Kur punëtori flet për ndonjë aktivitet që ka ndodhur në firmë dhe drejtohet me “ATA e paskan bëre një reklamë të bukur” , a është kjo e rëndë për pronarin? A mund të ndihet keq ai kur e dëgjon punëtorin duke u drejtuar firmës dhe kolegëve ku punon me “ATA”?
Pas disa ditësh, në takim me një bashkëpunëtor tjetër patëm po të njëjtën temë. Kur e dëgjon punëtorin të flasë për firmën me ATA, ai tha: “Më djeg shpirti, sepse punëtori nuk po e ndjen veten si pjesë të ekipit ku punon e vepron”. “Pse e ndjen veten të huaj?”, pyet ai.
Në raste të tilla, është edhe faji i pronarit që nuk gjen mënyrën t’i afrojë punëtorët që ta ndjejnë vendin e tyre të punës si pjesë e tyre? Por, për shembujt e mësipërm, nga përvoja ime edhe me punëtorët e dy kompanive, është se pronarët i trajtojnë të punësuarit me shumë respekt. Ndaj, mendoj se ky problem duhet kërkuar edhe te punëtorët.
Kjo shmangie, pra mungesa e ndjenjës për të qenë pjesë e grupit, shpesh ka lidhje me humbjen e vlerave të shoqërisë sonë – që nga familja. Kjo pastaj reflektohet në shoqëri edhe në punë. Sot shumë lehtë po zihemi dhe po fjalosemi me një anëtar të familjes, apo me miq të vjetër për një gjë që blihet me para. Ne lehtë po shkatërrojmë miqësinë dhe gjakun që nuk falet e as nuk blihet. Ndërsa, hezitojmë të kërkojmë falje edhe atëherë kur jemi të vetëdijshëm për gabimet që i bëjmë. Kështu, po bëhemi të huaj e të distancuar edhe në vendin e punës!
Lexoni: Si të ndërtojmë një marrëdhënie pozitive me shefin dhe kolegët?
Në orarin e punës kalojmë minimumi tetë orë pune, së bashku me kolegët e tjerë. Kjo i bie që kalojmë më shumë kohë me kolegët e punës se me anëtarët e familjes. Firma ku punon dhe kolegët duhet të trajtohen me vlerë të barabartë, ashtu si familja. Prandaj, mendoj se është obligim moral e pse jo edhe patriotik që të kemi raporte të mira me të tjerët, të luftojmë për këtë, sepse kështu arrijmë t’i tejkalojmë më lehtë sfidat personale dhe ato shoqërore.
*Një shkrim nga Denis Gafuri
/Telegrafi
Që nga viti 2015 nxisim shpirtin sipërmarrës, inovacionin dhe rritjen personale duke ndikuar në zhvillimin e një mjedisi motivues dhe pozitiv tek lexuesit tanë. Kjo punë që e bëjmë me shumë dashuri nuk ka të paguar. Ne jemi platforma e vetme e cila promovon modelin pozitiv të sipërmarrjes së lirë. Përmes kësaj platforme mbështesim edukimin gjatë gjithë jetës si mjet për zhvillimin personal dhe profesional të brezave. Kontributi juaj do të na ndihmojë në vazhdimin e këtij misioni në gjithë trevat shqipfolëse.
Mund të kontribuoni KETU. Falemnderit.
