Larg duart nga djathi im! ASIAGO lufton për mbrojtje në Australi

Një tjetër vendim i vështirë për t’u gëlltitur për djathëbërësit evropianë: “Australianëve u pëlqen djathi i tyre dhe kur vjen puna për t’i emërtuar, ata nuk janë shumë të prirur që dikush t’u thotë se si mund, ose nuk mund ta quajnë atë.”

Në Consorzio Per La Tutela Del Formaggio Asiago, “Konsorciumi per mbrojtjen e djathit Asiago”, e cila, përsëri, e ka gjetur veten në anën e humbur të një beteje për të mbrojtur emrin “ASIAGO” edhe me tutje.

Në vendimin e Regjistruesit të Markave Tregtare të dorëzuar më 2 gusht, Consorzio Per La Tutela Del Formaggio Asiago v Sartori Company [2024] ATMO 140, Konsorciumit iu kujtua se Australia ka një pikëpamje shumë të ndryshme për Treguesit Gjeografikë (GI), sesa Evropa bën. Ndërsa Evropa mbron ashpër produktet e saj rajonale, Australia merr një qasje më të drejtuar nga tregu për mbrojtjen e GI, veçanërisht për produktet ushqimore si djathi. Kjo perspektivë mund ta bëjë më sfidues zbatimin dhe mbrojtjen e GI-ve në Australi.

Sartori Company, një kompani djathi me bazë në SHBA, aplikoi për të regjistruar një shenjë logoje (shih imazhin e shenjës së logos) në Australi në lidhje me djathin e stilit Asiago në klasën 29. Konsorciumi e kundërshtoi kërkesën për dy arsyet e mëposhtme:

1.Regjistrimi paraprak i konsorciumit Nr. 1523300 (shih imazhin e markës së mëparshme, më poshtë) ishte në mënyrë mashtruese i ngjashëm me markën e Sartori për shkak të elementit të përbashkët ASIAGO dhe për këtë arsye duhet të refuzohet (seksioni 44 i Aktit të Markave Tregtare 1995 (Cth);

2.    Marka e Sartorit ka të ngjarë të mashtrojë, ose të ngatërrojë konsumatorët duke besuar se djathi e ka origjinën nga rajoni i Asia-s në Itali (seksioni 43 i Aktit të Markave Tregtare).

Regjistruesi hodhi poshtë të dyja arsyet e kundërshtimit. Në lidhje me argumentin e parë, ai u shpreh se fjala ASIAGO i referohet një lloj djathi dhe jo domosdoshmërisht një produkti me origjinë nga rajoni i Asia-s në Itali. Në fakt, dëshmitë e Sartorit treguan se tregtarë të tjerë jashtë Italisë po përdornin gjithashtu fjalën ASIAGO për të përshkruar produktet e tyre të djathit. Duke hedhur poshtë edhe argumentin e dytë, regjistruesi u shpreh se emri Asiago nuk ishte i njohur në Australi. Konsorciumi argumentoi se një konsumator mund të jetë “i pavetëdijshëm” për kuptimin, ose konotacionin e një fjale, por gjithsesi të jetë konfuz.

Regjistruesi nuk u pajtua. Pikëpamja e tij ishte se nëse konsumatorët nuk e dinin konotacionin në markë dhe ASIAGO nuk mbrohet si një GI(Emërtim gjeografik) në Australi, atëherë nuk kishte asnjë bazë që konsumatorët të ngatërroheshin. Regjistruesi gjithashtu vuri në dukje se Seksioni 43 nuk mund të veprojë si një “derë e pasme” për të zbatuar mbrojtjet evropiane të PDO në Australi që nuk njihen dhe nuk janë mbrojtur ndryshe në Australi. Kjo tregon se GI si ASIAGO nuk mund të mbrohen lehtësisht në Australi nëse nuk njihen zyrtarisht

Markat certifikuese: Një përfaqësues për mbrojtjen e GI?

Markat e certifikimit në Australi mund të shërbejnë si një përfaqësues për mbrojtjen e treguesve gjeografikë, duke treguar që një produkt plotëson standardet specifike që lidhen me origjinën, cilësinë, ose metodën e prodhimit. Rruga e markës certifikuese mund të jetë e vështirë, pasi Zyra e Markave Tregtare zakonisht ngre një kundërshtim jo-dallues për shkak të rëndësisë gjeografike të markës. Për shembull, Parmigiano Reggiano, Parma Ham dhe Darjeeling janë të gjitha marka certifikimi të regjistruara në Australi. Megjithatë, të gjitha ato u përballën me kundërshtime të dallueshmërisë dhe u regjistruan vetëm në bazë të dëshmive të përdorimit.

Këshilli i Eksportit të Qumështit në SHBA e kundërshtoi me sukses regjistrimin me arsyetimin se ASIAGO nuk ishte mjaft i dallueshëm për të funksionuar si markë certifikimi në Australi. Vendimi varej nga fakti se ASIAGO ishte bërë një term përshkrues në tregje si Shtetet e Bashkuara dhe Australia, i përdorur për t’iu referuar një stili djathi dhe jo një produkti specifik të lidhur me rajonin e Aziagos së Italisë. Përfaqësuesi zbuloi se fjala ASIAGO shihej si një përshkrues i përgjithshëm për një lloj djathi dhe jo si një tregues i origjinës

Po tani? Rruga përpara për Konsorciumin dhe GI-të e ushqimit

Vendimet e mësipërme kanë komplikuar përpjekjet e Konsorciumit për të mbrojtur emrin në Australi. Me shenjat e certifikimit të paarritshme për momentin dhe pa mbrojtje GI në Australi, Konsorciumi është lënë të përballet me realitetin që ASIAGO shihet nga Australianët si një term i përgjithshëm, jo ​​si një emër i lidhur me Italinë. Një rrugë e mundshme për Konsorciumin për të siguruar mbrojtje për Asiago në Australi qëndron në negociatat e vazhdueshme BE-Australi për Marrëveshjen e Tregtisë së Lirë (MTL). Bashkimi Evropian ka bërë presion për mbrojtje më të forta të GI si pjesë e MTL-së, duke kërkuar të zgjerojë mbrojtjen e fuqishme të ofruar për produkte si ASIAGO në Evropë në tregje të reja si Australia. Nëse BE-ja ka sukses, emri ASIAGO mund të mbrohet në Australi në të njëjtën mënyrë si në BE, duke parandaluar përdorimin e tij nga prodhuesit jo-italianë.

Negociatat e MTL-së(marrëveshjet e tregtisë së lirë) janë përballur me kundërshtime të konsiderueshme nga prodhuesit australianë, veçanërisht në sektorin e qumështit, të cilët argumentojnë se emrat si ASIAGO janë bërë gjenerike në Australi dhe nuk duhet të kufizohen vetëm në prodhuesit evropianë. Kjo shtyrje thekson tensionin më të gjerë midis dëshirës së BE-së për të mbrojtur produktet tradicionale dhe realitetit të tregjeve globale, ku terma të tillë shpesh evoluojnë në përshkrues të përgjithshëm. Këta prodhues nuk duan të humbasin aftësinë për të etiketuar djathrat e tyre duke përdorur emra që konsumatorët kanë arritur të njohin. Në mungesë të mbrojtjeve formale të GI-së, Konsorciumi mund t’i drejtohet Ligjit Australian të Konsumatorit, duke përdorur pretendime për sjellje mashtruese, ose duke kaluar për të mbrojtur në mënyrë indirekte emrin ASIAGO. Megjithëse nuk është një zgjidhje e garantuar, ajo mund të ofrojë një masë të përkohshme për të sfiduar përdorimin e pahijshëm të emrit. ACL i ndalon bizneset të angazhohen në sjellje që mashtrojnë konsumatorët, gjë që mund të formojë bazën për të sfiduar përdorimin e pahijshëm të emrit.

Lexo edhe: Strategjitë kryesore për të nxitur një kulturë kompanie që mbështet dhe fuqizon gratë

Suksesi në këtë fushë do të varej nga vërtetimi se konsumatorët e lidhin ASIAGO me një origjinë dhe cilësi specifike, pavarësisht mungesës së njohjes formale të GI.

Për sa i përket kalimit, një pretendim i zgjatur i kalimit mund të ketë sukses nëse Konsorciumi mund të demonstrojë se ASIAGO ka fituar një reputacion të fortë në Australi si një produkt i lidhur me një origjinë specifike gjeografike, edhe pa mbrojtje GI. Megjithatë, sfida do të qëndronte në tejkalimin e pengesave klasike të kalimit, veçanërisht duke pasur parasysh se ASIAGO mund të shihet si një term më i përgjithshëm në tregun australian. Barra e vërtetimit se emri nuk është thjesht përshkrues, por më tepër tregues i një produkti të veçantë, do të ishte çelësi për suksesin e pretendimit. Një strategji tjetër është të fillohen promovimet dhe të ndërtohet ndërgjegjësimi i konsumatorëve rreth djathit të vërtetë ASIAGO. Për shembull, Consorzio Tutela Provolone Valpadana po ndërmerr një fushatë dyvjeçare (2024–2026) për të promovuar ndërgjegjësimin e konsumatorëve për Provolone Valpadana PDO. Ai propozon përdorimin e platformave dixhitale dhe fushatave reklamuese për të edukuar audiencën më të gjerë australiane për origjinalitetin, cilësinë, trashëgiminë dhe standardet strikte të prodhimit të djathit. Një fushatë e ngjashme gjithëpërfshirëse marketingu mund të ndihmojë në edukimin e australianëve për cilësinë dhe origjinën e Asiago-s autentike, duke hedhur potencialisht bazat për regjistrimet e ardhshme të markave të certifikimit.

 GI-të e marrjes së ushqimit në Australi

Për ata që janë të përfshirë në sektorin e ushqimit dhe pijeve në Australi, veçanërisht me GI-të evropiane, zgjidhja kryesore është e qartë: “sigurimi i mbrojtjes së GI në Australi nuk është aspak i thjeshtë. Nëse GI-të nuk njihen zyrtarisht, ose mbrohen përmes markave të certifikimit, prodhuesit përballen me një betejë të vështirë. Ndërtimi i njohjes së konsumatorëve dhe përdorimi i mekanizmave ligjorë të tërthortë si Ligji Australian i Konsumatorit mund të ofrojë njëfarë niveli mbrojtjeje, por zbatimi i vërtetë ka të ngjarë të varet nga rezultati i marrëveshjeve të tregtisë ndërkombëtare si MTL BE-Australi. Deri atëherë, beteja për të mbrojtur emrat tradicionalë evropianë si Asiago në Australi vazhdon”.

Nga Albana Laknori