Tom Corley një kontabilist, planifikues financiar, autor i “Rich Habits: The Daily Success Habits of Wealthy Individuals” dhe “Rich Kids: How to Raise Our Children to Be Happy and Successful in Life” kaloi pesë vite duke intervistuar 233 milionerë. Përtej të gjithave Tom Corley thotë se të gjithë të intervistuarit kishin një gjë të përbashkët: ata lanë punët e tyre. Disa u larguan për të filluar bizneset e tyre, ndërsa të tjerë gjetën role që ofronin më shumë mundësi rritjeje dhe një pagë më të lartë. Këtu janë flamujt e kuq më të zakonshëm që i bënë ata të vendosin të largohen:
Ata ishin duke u nënshfrytëzuar.
Milionerët në studimin tim shpesh, shkruan Tom Corley, ndiheshin sikur po bënin gjithmonë “punë zombie” – detyra të mërzitshme, të përsëritura që nuk shfaqnin pikat e forta dhe talentet e tyre. Një person punonte për një kompani transporti kontejnerësh. Ai u ndje i pashfrytëzuar dhe në fund la punën e tij për të bashkuar forcat me një koleg tjetër të industrisë. Së bashku, ata filluan një degë të re në SHBA të një kompanie ndërkombëtare të transportit me kontejnerë. Sot, ata janë drejtues në kompaninë miliarda dollarëshe.
Ata kishin bos toksikë.
Një milioner tha se ishte shumë i ngopur me menaxherin e tij, i cili vetëm do ta kritikonte punën e tij në vend që të jepte reagime konstruktive. Ai u lodh nga kjo dhe u largua për të krijuar kompaninë e tij të ndërtimit të shtëpisë, duke marrë me vete një numër punonjësish kryesorë që ndiheshin në të njëjtën mënyrë. Kompania e tyre u rrit në një ndërtues të suksesshëm shtëpish, duke i bërë themeluesit shumë të pasur.
Ata e kishin frikë kulturën e tyre të zyrës.
Një kulturë minuese e thashethemeve keqdashëse mund ta bëjë këdo të ndiejë një ndjenjë ankthi duke shkuar në punë çdo ditë. Ky ishte rasti për një nga individët në studimin e Corley-t, i cili ishte menaxher në një firmë kontabiliteti.Ai u largua përfundimisht për shkak të mjedisit toksik. Pas muajsh intervistash pune, ai mori një ofertë në një firmë konkurrente, ku u ngjit në shkallët dhe u bë partner.
Ata nuk paguheshin mjaftueshëm (ose nuk merrnin ngritje).
Një shenjë e sigurt se ishte koha për të filluar kërkimin e një mundësie tjetër, thanë pjesëmarrësit, ishte kur rrogat e tyre mezi arrinin të mbanin faturat. Ata nuk mund të përballonin pushimet që dëshironin.
Që nga viti 2015 nxisim shpirtin sipërmarrës, inovacionin dhe rritjen personale duke ndikuar në zhvillimin e një mjedisi motivues dhe pozitiv tek lexuesit tanë. Kjo punë që e bëjmë me shumë dashuri nuk ka të paguar. Ne jemi platforma e vetme e cila promovon modelin pozitiv të sipërmarrjes së lirë. Përmes kësaj platforme mbështesim edukimin gjatë gjithë jetës si mjet për zhvillimin personal dhe profesional të brezave. Kontributi juaj do të na ndihmojë në vazhdimin e këtij misioni në gjithë trevat shqipfolëse.
Mund të kontribuoni KETU. Falemnderit.
