Dy vjet më parë, Microsoft fundosi një qendër të dhënash një qendër të dhënash në brigjet e Orkney në një eksperiment të çuditshëm. Kjo qendër e të dhënave tani është nxjerrë nga fundi i oqeanit dhe studiuesit e Microsoft po vlerësojnë se si ka përforcuar, dhe çfarë mund të mësojnë prej saj për efikasitetin e energjisë. Në përfundimin nga të dhënat e para kanë dalë në përfundim se cilindri i mbushur me server kishte një normë më të ulët dëmtimi sesa një qendër konvenciale e të dhënave. Kur kontenierin e nxorën rreth gjysmë milje në det të hapur, pasi ishte vendosur atje në maj të 2018, vetëm tetë nga 855 servera në bord ishin dëmtuar.
“Shkalla e dëmtimeve tonë në ujë është një e teta e asaj që shohim në tokë.”- ka thënë Ben Cutler, i cili ka udhëhequr atë që Microsoft e quan “Project Natick”. Ekipi po spekulon ndoshta se kjo gjë mund të lidhet me faktin se nuk kishte njerëz në bord dhe se azoti u përhap më shumë sesa oksigjeni në kapsulë.
LEXO: Mjeti i ri i Microsoft identifikon fotot dhe videot e manipuluara
Orkney, u zgjodh për provë nga Microsoft, pjesërisht sepse ishte një qendër për kërkimin e energjisë së rinovueshme në një vend ku klima është e butë ndoshta edhe e ftohtë. Ideja ishte që kostoja e ftohjes së kompjuterëve do të ishte më e ulët nëse do të ishin nën ujë. Cilindri i bardhë doli nga ujërat e ftohtë me një shtresë algash, barishte dhe anemonash detare pas një operacioni një ditor. Por brenda, qendra e të dhënave funksiononte mirë dhe tani po shqyrtohet nga afër, në mënyrë që ekipi hulumtues të mësojë më shumë.
Projekti Natick ishte pjesërisht për të parë nëse grupe të qendrave të vogla të të dhënave nënujore për përdorim afatshkurtër, mund të jenë një propozim komercial, por gjithashtu një përpjekje për të mësuar mësime më të gjera në lidhje me efikasitetin e energjisë në informatikë.
