Më ka shkuar ndër mend pyetja e mësipërme prej disa muajsh, por kam hezituar të ulem dhe të shkruaj për këtë temë.
Mes mendimeve pro dhe kundër nismave për të vendosur rregull dhe shtet në ambientin e biznesit dhe sipërmarrjeve, mendova të prisja pak kohë, duke mos u nxituar, për të dhënë një mendim të parakohshëm.
Është e llogjikshme që reformave iu duhet dhënë koha e duhur për t’u implementuar siç duhet dhe për të ndierë rezultatet.
Nga këndvështrimi i një biznesi, tashmë kaq muaj pas kësaj nisme të qeverisë mund të rendis disa pika që më orientojnë drejt një përgjigje për pyetjen titull të këtij shkrimi.
Çfarë terminologjie:
Aksion. Sulm. Gjoba. Derë më derë, orar pa orar…
Çfarë marrëdhënie mund të synohet të arrihet me biznesin nga shteti duke përdorur terminologjinë e Luftës?
Mungesa e arsyes.
Aksioni mbajti larg arsyes tatimorët, të cilët të vendosur nën presionin e qeverisë, vepruan me dhunë për të plotësuar ‘normën e gjobave 5 milionëshe’ pa i lënë vend arsye, llogjikës dhe profesionalizmit për veprimet e tyre.
Në të shumtën e rasteve duke u treguar abuzivë në kurrizin e Biznesit.
Humbja e komunikimit njerëzor.
Shteti dhe njerëzit e tij në këtë fushatë, tentuan të kapnin në gabim biznesin, duke shmangur çdo komunikim njerëzor dhe duke u fshehur pas akt-konstatimeve.
Ndërkohë që bizneseve iu vinte suprizë me postë se duheshin të paguanin 5 milionësha pa asnjë komunikim paraprak për këtë.
Rezultati? Kush fitoi dhe kush humbi?
Disa mund të thonë se Shteti e fitoi betejën mbi Biznesin. Tregoi forcën e ekzistencës së tij, por për mendimin tim u tregua forca e ‘Maliqit’ por jo e Ligjit.
Shumica e veprimeve ishin arbitrare dhe të pabazuara në ligj dhe kjo po vërtetohet dita ditës nga vendimet e gjykatave administrative.
Fatkeqësisht ai që humbi më shumë ishte Biznesi.
Biznesi humbi besimin tek shteti. Biznesi humbi kohën e tij të çmuar për të qenë produktiv. Biznesi kuptoi se përveç presionit për të punuar dhe për të qenë funksional në një ekonomi në krizë, ka edhe armiq të tjerë që ja bëjnë rrugën edhe më të vështirë. Këta armiq duhet të ishin partnerë.
Ka shumë njerëz që shprehen se vetëm në këtë mënyrë Shteti do të mund të mbledhë të ardhura. Do t’i ftoja të tregonin nëse kostot operacionale të ‘aksionit’ u justifikuan duke përftuar arkëtime për buxhetin e shtetit?
A arriti shteti të mbulojë kostot e tatimorëve mercenarë të thirrur ‘nën arme’ për luftën kundër informalitetit?
Në një kohë kur shteti dhe biznesi do të duhej të ecnin bashkarisht për të orientuar popullin në një rrugë me emrin Zhvillim, pak kush do t’i jepte të drejtë aksionit Kundër Biznesit.
Si alternative do sugjeroja që politika të mirëmenduara ekonomike me objektiva dhe vision, të mund të zëvendësonin këto ‘aksione’ sporadike të cilat, dëmet që shkaktojnë janë shumë herë më të mëdha se përfitimet e mundshme afatshkurtra financiare (që nuk rezultojnë).
Megjithatë, cilido mund të shprehë mendimin dhe këndvështrimin e tij për të diskutuar apo për t’i dhënë përgjigjen e tij pyetjes titull: Kundër Informalitetit apo kundër Biznesit?
Nga Gerti Boshnjaku
Që nga viti 2015 nxisim shpirtin sipërmarrës, inovacionin dhe rritjen personale duke ndikuar në zhvillimin e një mjedisi motivues dhe pozitiv tek lexuesit tanë. Kjo punë që e bëjmë me shumë dashuri nuk ka të paguar. Ne jemi platforma e vetme e cila promovon modelin pozitiv të sipërmarrjes së lirë. Përmes kësaj platforme mbështesim edukimin gjatë gjithë jetës si mjet për zhvillimin personal dhe profesional të brezave. Kontributi juaj do të na ndihmojë në vazhdimin e këtij misioni në gjithë trevat shqipfolëse.
Mund të kontribuoni KETU. Falemnderit.
