Njëqind vjet më parë, Andrew Carnegie vdiq në Lenox, Massachusetts.
Por, në shtratin e tij të vdekjes, Carnegie ishte shumë i shqetësuar. Atij i kishin mbetur pa i dhuruar edhe 30 milionë dollarë nga pasuria e tij.
Ai shqetësohej jo sepse donte të vdiste më i pasur, as nuk donte të linte më shumë para për familjarët e tij.
Por, për shkak se nuk i kishte dhuruar edhe këto 30 milionë, krahas 300 milionë dollarëve që dhuroi gjatë jetës së tij, duke e bërë filantropinë e tij të pakrahasueshme, edhe sot.
Në librin e tij Ungjilli i Pasurisë, Carnegie shkroi se asnjë person i pasur nuk duhet të linte para pas vdekjes së tij. “Burrat që lënë shuma të mëdha në këtë mënyrë, me të drejtë mund të mendohen si burra që nuk do t’i linin fare, nëse do të kishin mundësi t’i merrnin me vete”.
Përkundrazi, është detyrë e një milioneri të sigurohet që të dhurojë gjithçka gjatë jetës së tyre:
“Njeriu që vdes duke lënë pas tij miliona, të cilat kanë qenë nën administrimin e tij gjatë jetës, do të vdesë pa nderime dhe pa lëvdata. Dhe përfundimi është ky : Njeriu që vdes i pasur, vdes i turpëruar”.
Për fat të mirë, Carnegie la si trashëgimi disa zgjidhje praktike për çdo milioner të shqetësuar për një vdekje të pavlefshme dhe pa nderime.
“Nëse ndonjë milioner është në dilemë se si të arrijë të shfrytëzojë pasurinë e tij për të mirë, ja një fushë e cila nuk mund të pushtohet kurrë plotësisht,” shkroi Carnegie. Kjo fushë ishte arsimi, ku ai harxhoi pjesën më të madhe të pasurisë së tij neto, 372 miliardë dollarë (e llogaritur në paratë e sotme).
Kjo nuk nënkuptonte vetëm dhënien e kësaj shume parash vetëm për shkollat apo universitetet. Carnegie ndërtoi mbi 3,000 biblioteka publike në të gjithë botën, një nga trashëgimitë e tij më të mëdha filantropike.
Carnegie sfidon filantropët që të kenë një mision të qartë për t’u përqëndruar në atë që mund të sjellë ndryshime në botë dhe jo vetëm në atë që i ngacmon pasionet e tyre”, tha ish kryeministri britanik Gordon Brown gjatë një dokumentari të BBC-s për Carnegie-n.
Carnegie besonte aq fuqishëm që pasuria duhet të dhurohet gjatë jetës së njeriut, saqë favorizonte një taksë prej 100% të trashëgimisë.
Sot, ata të cilët planifikojnë të japin më shumë se gjysmën e pasurisë së tyre për filantropinë, në vullnetin e tyre, prapë nuk po bëjnë aq sa duhet.
As ata individë në Mbretërinë e Bashkuar me pasuri më shumë se 12 milionë dollarë, nuk po bëjnë asgjë duke dhënë për bamirësi 289 dollarë në vit.
Në fakt, dhurimet e milionerëve po bien si në Mbretërinë e Bashkuar, në vendlindjen e Carnegie, edhe në SH.B.A, ku ai kaloi pjesën më të madhe të jetës së tij.
Ky është një rast që çdo milioner të reflektojë.
Që nga viti 2015 nxisim shpirtin sipërmarrës, inovacionin dhe rritjen personale duke ndikuar në zhvillimin e një mjedisi motivues dhe pozitiv tek lexuesit tanë. Kjo punë që e bëjmë me shumë dashuri nuk ka të paguar. Ne jemi platforma e vetme e cila promovon modelin pozitiv të sipërmarrjes së lirë. Përmes kësaj platforme mbështesim edukimin gjatë gjithë jetës si mjet për zhvillimin personal dhe profesional të brezave. Kontributi juaj do të na ndihmojë në vazhdimin e këtij misioni në gjithë trevat shqipfolëse.
Mund të kontribuoni KETU. Falemnderit.
