Në një botë të rrezikshme, Europa “e vjetër” është në një pozicion alarmant. Lufta në Ukrainë vazhdon të jetë më e përgjakshme që nga viti 1945, ndërsa Rusia përbën një kërcënim në hapësirën kibernetike. Nëse Donald Trump kthehet në Shtëpinë e Bardhë, ai mund të krijojë probleme në NATO, themelin e sigurisë evropiane. Ekonomia e kontinentit është e ndjeshme ndaj goditjeve të shkaktuara nga politika industriale dhe proteksionizmi në vende të tjera. Populistët euroskeptikë po rriten në sondazhe.
Për t’u përballur me këto rreziqe, Europa ka nevojë për një udhëheqje koherente në Bashkimin Evropian dhe për të mbajtur ekstremistët jashtë pushtetit. Suksesi i këtij plani varet pjesërisht nga zgjedhjet e tre grave: Ursula von der Leyen, presidentja e Komisionit Evropian, Giorgia Meloni, kryeministre e Italisë, dhe Marine Le Pen, liderja populiste e Francës.
Ursula von der Leyen ka drejtuar krahun ekzekutiv të BE-së që nga viti 2019 dhe është kandidate për një mandat të dytë. Ajo e meriton këtë mandat për shkak të punës së mirë që ka bërë: duke udhëhequr përgjigjen e fortë kolektive të BE-së ndaj agresionit të Vladimir Putinit dhe duke thelluar integrimin evropian, për shembull, përmes një programi inovativ për emetimin e borxhit të përbashkët.
Si një konservatore gjermane, ajo e ka vendosur Komisionin Evropian në qendër të vendimmarrjes, veçanërisht kur marrëdhëniet franko-gjermane kanë qenë të tensionuara. Duke pasur parasysh kërcënimet, nevoja për një udhëheqje të fortë dhe të unifikuar nuk ka qenë kurrë më e madhe.
Për të fituar një mandat të dytë, von der Leyen ka nevojë për mbështetjen e 27 liderëve kombëtarë të BE-së dhe më pas për shumicën në Parlamentin Evropian, i cili do të mbajë zgjedhjet në 6-9 qershor, me mbi 350 milionë qytetarë me të drejtë vote. Teorikisht, ajo do të ketë mbështetjen e grupimeve konservatore, liberale dhe socialiste.
Por për shkak të fragmentarizimit politik, këto tre grupime pritet të fitojnë vetëm një shumicë të vogël të vendeve. Von der Leyen mezi e fitoi votimin e saj të parë në vitin 2019. Këtë herë, fitorja nuk është e siguruar.
Kjo na çon te Giorgia Meloni, kryeministrja e Italisë që nga viti 2022 dhe liderja e partisë së djathtë Vëllezërit e Italisë (Fratelli d’Italia). Me mbështetjen e saj, von der Leyen mund të ketë një shans më të mirë për të fituar një shumicë parlamentare për një mandat të dytë. Meloni dhe von der Leyen kanë pasur takime dhe kanë bashkëpunuar për çështje si emigracioni i paligjshëm.
Komentet e von der Leyen për bashkëpunimin me Melonin kanë zemëruar liberalët dhe figurat e BE-së, duke përfshirë disa në Partinë Social Demokrate në pushtet në Gjermani dhe partinë e Emmanuel Macron në Francë. Për ta, Meloni është në të njëjtin nivel me Viktor Orbanin e Hungarisë dhe figura të tjera të diskutueshme. Ata besojnë se Meloni duhet të përjashtohet nga vendimmarrja.
Megjithatë, përjashtimi i Melonit për arsye parimore mund të jetë një vendim jo largpamës. Ajo ka bërë kauzë të përbashkët me von der Leyen për çështje të rëndësishme dhe ka mbështetur fort Ukrainën. Meloni ka drejtuar Italinë me pragmatizëm në fusha të sigurisë dhe ekonomisë, edhe pse partia e saj bën luftëra kulturore në vend.
Një marrëveshje me Melonin mund të ketë avantazhin shtesë të ndarjes së së djathtës populiste midis elementeve të saj më të moderuar dhe ekstremë.
Këtu hyn Marine Le Pen. Partia e saj, National Rally, pritet të dalë mirë në zgjedhjet evropiane. Le Pen ka një histori të gjatë ksenofobie dhe mbështetje për Rusinë. Ajo dëshiron të krijojë një grup të madh nacionalist që mund ta çojë Evropën drejt së djathtës ekstreme dhe dëshiron të bashkohet me Melonin.
Pas zgjedhjeve evropiane, negociatat mund të zgjasin me muaj dhe do të testojnë aftësitë e von der Leyen. Një rrugë mund të sigurojë udhëheqje të qëndrueshme dhe të tregojë se si të moderuarit mund të përballen me të djathtën populiste. Çështja nuk është më nëse populistët mund të frenohen, por si t’i përgjigjemi rritjes së tyre.
Problemi i trefishtë
Rruga alternative mund të jetë katastrofike. Politika evropiane është bërë aq e fragmentuar sa ndoshta nuk do të gjendet asnjë shumicë parlamentare për von der Leyen apo ndonjë kandidat tjetër për presidencën e Komisionit. Kjo do të shkaktonte një krizë kushtetuese në një kohë shumë të keqe, ndërkohë që Ukraina është në luftë dhe mundësia e një presidencë të Trump-it është e lartë.
Nëse Meloni nuk sheh përfitime nga puna me qendrën, ajo mund të tundohet të bashkëpunojë me Le Pen. Kjo do të destabilizonte BE-në dhe do të krijonte një lëvizje të bashkuar, pan-kontinentale të së djathtës ekstreme. Për të shmangur këtë, është e vlefshme të bashkëpunosh me Melonin. / The Economist
Që nga viti 2015 nxisim shpirtin sipërmarrës, inovacionin dhe rritjen personale duke ndikuar në zhvillimin e një mjedisi motivues dhe pozitiv tek lexuesit tanë. Kjo punë që e bëjmë me shumë dashuri nuk ka të paguar. Ne jemi platforma e vetme e cila promovon modelin pozitiv të sipërmarrjes së lirë. Përmes kësaj platforme mbështesim edukimin gjatë gjithë jetës si mjet për zhvillimin personal dhe profesional të brezave. Kontributi juaj do të na ndihmojë në vazhdimin e këtij misioni në gjithë trevat shqipfolëse.
Mund të kontribuoni KETU. Falemnderit.
