“Të gjithë janë të barabartë para ligjit”, ndonjëherë në realitetin e përditshëm, ku përballet secili nga ne. Ky parim duket si një sllogan i një fushate elektorale!
Po vallë a trajtohemi njësoj dhe paguhemi njësoj pa u diskriminuar në një marrëdhënie pune, në shpërblim për punë të njëjtë dhe me vlerë të njëjtë?
Si palë e Organizatës Ndërkombëtare të Punës, kemi ratifikuar shumë konventa dhe rekomandime.
Si pjesë e Këshillit të Europës, kemi ratifikuar, njohur dhe duhet të respektojmë Konventën Europiane për të drejtat e njeriut, apo dhe nenin 14 të saj dhe Protokollin nr 12.
Si një shtet që duan të aderojmë në Bashkimin Europian kemi përshtatur “ligjin për mbrojtjen nga diskriminimi apo “Kodin e PUNËS”, me traktatet apo direktivat e Bashkimit Europian në këtë fushë.
Sa mirë! Kemi ligje, institucione, organe kompetence, por edhe njerëz që paguhen për t’i vënë në praktikë dhe respektuar ato, por sa individë janë ndjerë dhe ndihen viktima?
Lexo: Denaj prezanton skemat nxitëse për rritjen e punësimit
Sa viktima kemi të sjelljeve arbitrare, nga lart-poshtë, viktima të trajtimeve diskriminuese në punësim apo pagë?
Sa herë kemi punuar si skllevërit në një botë demokratike dhe kemi heshtur?
Ndonjëherë gjendemi të viktimizuar pasi nuk jemi vlerësuar për punën që kemi bërë, nuk jemi paguar njësoj me burrat, apo me kolegët e tjerë, pavarësisht se punojmë në një vend pune apo kryejmë një punë me vlerë të njëjtë?
Sa herë jemi ndjerë si jetimë, sikur kemi humbur betejën para se të përballemi me faktet reale dhe prova apo të vërtetën?
E DINI PSE HEQIM shumë herë DORË, të luftojmë dhe të dalim nga guacka e personit viktimë dhe të kërkojmë të drejtat tona; e thjeshtë, pasi shumë herë ndihemi vetëm në një vend ku paguajmë taksat, ku shpenzojmë shumicën e ditës dhe kohës tonë për të punuar dhe harrojmë shumë herë të jetojmë. Harrojmë prioritetet tona, harrojmë familjen, jetën private dhe harrojmë dhe veten tonë sa vlejmë! DHE NE prapë, shumë herë heshtim, se e dimë që do të jemi prapë vetëm para institucioneve, punëdhënësit, ndonjeherë individëve të korruptuar, jo profesionistë, para institucioneve gjykatave etj, ku nuk respektohet dhe mbrohet e drejta dhe individi!
Por, përsëri nga gjithë ky negativitet, si ai tërmeti që na shkundi dhe na nxorri jashtë shtëpive tona, apo Covidi-19 që na izoloi, na futi në karantinë, jo vetëm fizike, por dhe shpirtërore dhe besimi. Në mendjen time si për cudi m’u kujtua “Deklarata e Filadelfias”, apo edhe Kushtetuta e ONP”, lëndë që ua kam shpjeguar me shumë pasion studenteve, drejtësi sociale, tripalëshe, punëdhënës-punëmarrës-shtet. “Drejtësia sociale është themelore për të siguruar një paqe universale dhe të vazhdueshme; Duke qenë se zhvillimi ekonomik është themelor, por nuk është i mjaftueshem për të siguruar drejtesinë, progresin social dhe zhdukjen e varfërisë, duke konfirmuar kështu nevojën që ILO të promovojë politika sociale solide, drejtësi dhe institucione demokratike”.
Vetëm kur të kemi një bashkëpunim midis palëve qofshin institucione publike, shtetërore, Inspektorat i Punës, Komisoner për mbrojte nga diskriminimi, sindikata, vetëm kur funksionimi, njohja dhe respektimi i të drejtave, që bëhen shumëherë në workshope, takime, informime thjesht për t’u bërë, të bëhen në praktikë, duke u ulur “gju me gju” për zgjidhjen e mosmarreveshjeve gjithë palët e interesuara, duke menduar si të përmirësohet sistemi, për të pasur drejtësinë sociale, dhe jo nga frika e gjobave, ndëshkimit, apo deri tek mbyllja e një aktiviteti apo insitucioni jo publik, si formë ndëshkimi, vetëm atëhere do të themi jetojmë në demokracinë sociale!
Konkurrenca dhe tregu i lirë ekziston ku punëmarrësi që punon për të jetuar dhe siguruar jetësën e tij, duhet të punojë me dinjitetit, dhe jo të ndihet si një person në një skllavëri moderne, që shumë herë nuk duhet të flasë, të bëje sikur nuk kupton, apo proteston, apo dhe të shqiptojë fjalën me fuqinë e shpiritit, boll më durova edhe durimi ka një kufi!
Të duash demokracinë do të thotë të duash të ndihesh demokrat në vendimmarrje, informim apo konsultime, ku palët nuk diskriminohen por trajtohen në mënyrë të barabartë si palë në një marrëdhënie kontraktuale!
Kështu që,
- Vetëm kur të kemi kontrata kolektive dhe dialog social,
- Vetëm kur të kemi vendime dhe paga transparence që në momentin e rekrutimit për të aplikuar për një vend pune, rritje page, apo zgjidhje kontrate duke respektuar afatet dhe njoftimin,
- Vetëm kur të kemi zyra burimesh njerëzore dhe performance, që përmirësohen dhe tranjohen për të pasur politika jodiskriminuese dhe sociale,
- Vetëm ateherë mund të quhemi një vend demokrat ,,, në të kundër do të mbetemi si një vend ish-komuniht në tranzicionin e veprimeve unilaterale pa nje vizion për të parë dhe menduar për të ardhmen!
Që nga viti 2015 nxisim shpirtin sipërmarrës, inovacionin dhe rritjen personale duke ndikuar në zhvillimin e një mjedisi motivues dhe pozitiv tek lexuesit tanë. Kjo punë që e bëjmë me shumë dashuri nuk ka të paguar. Ne jemi platforma e vetme e cila promovon modelin pozitiv të sipërmarrjes së lirë. Përmes kësaj platforme mbështesim edukimin gjatë gjithë jetës si mjet për zhvillimin personal dhe profesional të brezave. Kontributi juaj do të na ndihmojë në vazhdimin e këtij misioni në gjithë trevat shqipfolëse.
Mund të kontribuoni KETU. Falemnderit.
