Akademikët, sipërmarrësit dhe punonjësit mund të vazhdojnë të grinden se sa kohë duhet të kalojnë punonjësit në zyrë. Një efekt i mëvonshëm i pandemisë duket i skalitur në gur: Sido që të jenë takimet tona, të gjithë do të vazhdojmë të kalojmë shumë kohë në Zoom. Çfarë po i bëjnë trurit tonë të gjitha këto video-takime në distancë? Pretendimet për lodhje nga Zoom filluan menjëherë pas goditjes së pandemisë, kështu që provat anekdotike se takimet me video nuk janë të mira për trurin tuaj janë grumbulluar për vite me rradhë. Por, shkenca tani ka pasur kohë për të kapur ankesat. Një seri studimesh të neuroshkencës kanë dalë së fundmi duke pikturuar një pamje më shkencore se si Zoom dhe mjete të ngjashme ndikojnë në trurin tonë. Dhe gjetjet nuk janë pozitive.
Më pak të lidhur
Më i fundit ishte një studim i shumëpërfolur rreth imagjinatës së trurit nga Universiteti Yale, i botuar në revistën Imaging Neuroscience. Studimi i sofistikuar përdori teknologji të avancuar për të vëzhguar aktivitetin e trurit të subjekteve të studimit, disa prej të cilëve po bisedonin personalisht dhe disa prej të cilëve flisnin me video. Truri i tyre nuk ishte i ngjashëm. “Në këtë studim ne zbulojmë se sistemet sociale të trurit të njeriut janë më aktivë gjatë takimeve reale të drejtpërdrejta personale sesa në Zoom,” tha neuroshkencëtarja Joy Hirsch. “Zoom duket të jetë një sistem i varfër i komunikimit social në krahasim me kushtet personale.” Ose, thënë edhe më troç, është dukshëm më e vështirë të lidheni plotësisht me dikë dhe të qëndroni të angazhuar në Zoom sesa kur jeni fizikisht së bashku. Truri ynë thjesht nuk u përgjigjet fytyrave në ekran në të njëjtën mënyrë si ndaj fytyrave që janë para nesh.
Më të stresuar
Video telefonatat mund të jenë në thelb më pak emocionuese për trurin tonë, por kjo nuk është e vetmja çështje me këtë teknologji që ka zbuluar neuroshkenca. Një çështje tjetër është se sa njerëz i përdorin ato në jetën reale. Një ankesë e veçantë gjatë pandemisë ishte stresi dhe ndjenja e shtuar e shkaktuar nga thirrjet e njëpasnjëshme në Zoom. Për të gërmuar në shkencën e asaj që ndodh në trurin tuaj kur jeni duke hyrë në takime njëri pas tjetrit, Laboratori i Faktorëve Njerëzor të Microsoft-it u kërkoi vullnetarëve të angazhoheshin në video telefonata, me sa duket duke përdorur Teams ndërsa mbanin pajisje që monitorojnë aktivitetin elektrik në tru . Disa morën një pushim 10-minutësh midis telefonatave. Disa jo. Konkluzioni themelor? Takimet e njëpasnjëshme lejojnë që gjithnjë e më shumë stres të krijohet në trurin tuaj. “Në dy orë rresht takimesh radhazi, aktiviteti mesatar i valëve beta ,ato të lidhura me stresin ,u rrit me kalimin e kohës. Me fjalë të tjera, stresi vazhdoi të grumbullohej,” shpjegoi Microsoft. Kur pjesëmarrësit morën një pushim, “aktiviteti beta ra, duke lejuar një rivendosje”. Ky rivendosje nënkuptonte që pjesëmarrësit e nisën takimin e tyre të radhës në një gjendje më të relaksuar. Kjo do të thoshte gjithashtu se niveli mesatar i valëve beta mbahej i qëndrueshëm gjatë katër takimeve, pa akumulim stresi.”
Lexo edhe: Si ta mësoni veten të keni më shumë vetëbesim?!
Më i vetëdijshëm
Ky grumbullim i stresit në tru për shkak të takimeve të njëpasnjëshme është relativisht i thjeshtë për t’u përdorur në jetën reale: thjesht planifikoni disa pushime. Por, një efekt i fundit i Zoom në tru mund të jetë më i vështirë për t’u shmangur. Lodhja e Zoom është padyshim një gjë e vërtetë fizike. A përjetohet njëlloj nga të gjithë? Shkencëtarët e kanë shqyrtuar gjithashtu këtë pyetje dhe përgjigja është jo. Studiuesit e Stanford-it kanë gjetur se lodhja e Zoom tenton të jetë më e keqe për disa njerëz se të tjerët. Gati 14 % e grave, krahasuar me vetëm 5.5 % të burrave, raportuan se ndiheshin “shumë” deri “jashtëzakonisht” të lodhura pas thirrjeve në Zoom. Punonjësit e rinj dhe njerëzit me ngjyrë kishin më shumë gjasa të përjetonin gjithashtu lodhje nga Zoom.Çfarë kanë të përbashkët këto grupe? Si profesionistë të jashtëm, mesatarisht ata kanë më shumë gjasa të shqetësohen për mënyrën se si perceptohen në zyrë. Kjo çon në vëmendje më të përqendruar te vetja, ose në gjuhën e përditshme, më shumë shqetësuese për mënyrën se si dukeni dhe tingëlloni. Monitorimi i vazhdueshëm i vetes në këtë mënyrë duket se është ajo që çon në lodhjen e tyre më të madhe. Psikiatrit dhe kirurgët plastikë gjithashtu mendojnë se njerëzit që shikojnë veten në ekran gjatë gjithë ditës mund të jenë pas një rritjeje në pacientët që luftojnë me pasigurinë rreth pamjes së tyre. Ata e kanë quajtur atë që po shohin në praktikat e tyre si efekt Zoom. Studiuesit e Stanford sugjerojnë të fikni kamerën tuaj nëse ndiheni veçanërisht të rraskapitur nga Zoom, por siç e dimë të gjithë, politikat e zyrës dhe formatet që përfaqësojnë shpesh mund ta bëjnë këtë të vështirë për t’u realizuar në jetën reale.
Po, video-telefonatat mund të jenë më të përshtatshme se sa të shkojmë në zyrë, dhe ato padyshim që e ruajtën punën tonë gjatë pandemisë. Por, truri ynë evoluoi për ndërveprim personal, jo për rreshta fytyrash të vogla në kuti.
Neuroshkenca është gjithnjë e më e qartë se shumë takime në Zoom kanë efekte shumë negative në trurin tonë., kështu që planifikoni ditët tuaja të punës në përputhje me rrethanat.
Që nga viti 2015 nxisim shpirtin sipërmarrës, inovacionin dhe rritjen personale duke ndikuar në zhvillimin e një mjedisi motivues dhe pozitiv tek lexuesit tanë. Kjo punë që e bëjmë me shumë dashuri nuk ka të paguar. Ne jemi platforma e vetme e cila promovon modelin pozitiv të sipërmarrjes së lirë. Përmes kësaj platforme mbështesim edukimin gjatë gjithë jetës si mjet për zhvillimin personal dhe profesional të brezave. Kontributi juaj do të na ndihmojë në vazhdimin e këtij misioni në gjithë trevat shqipfolëse.
Mund të kontribuoni KETU. Falemnderit.
