Për të shmangur këtë gabim, liderët duhet të tregojnë qartë se janë të disponueshëm kurdoherë për ekipin e tyre. Kjo mund të arrihet duke krijuar një kulturë komunikimi të hapur dhe duke inkurajuar anëtarët e ekipit që të shprehin shqetësimet dhe sugjerimet e tyre. Një mënyrë e mirë për ta arritur këtë është përmes kryerjes së takimeve të rregullta, ku çdo anëtar i ekipit ka mundësinë të flasë për përvojat dhe problemet e tij. Përfundimisht, një lider i suksesshëm është ai që arrin të mbajë një ekuilibër të shëndetshëm ndërmjet delegimit të detyrave dhe qasjes së hapur për ndryshime të vazhdueshme ndaj ekipit të tij. Duke treguar gadishmëri dhe disponueshmëri, liderët mund të ndërtojnë një mjedis pune ku çdo anëtar i ekipit ndihet i mbështetur dhe i angazhuar.
3- Mospërqëndrimi në zhvillimin e talenteve
Një nga gabimet më të zakonshme dhe të dëmshme që bëjnë liderët është mospërqendrimi në zhvillimin e talenteve. Shpesh, liderët fokusohen vetëm në arritjen e objektivave të kompanisë, duke injoruar nevojën e njerëzve për të mësuar dhe zhvilluar. Njerëzit kanë nevojë të zgjerojnë aftësitë dhe kompetencat e tyre përtej detyrave të përditshme të punës së tyre. Një lider i madh është ai që mund të identifikojë dhe të zhvillojë talentet në njerëz që mund të mos jenë të vetëdijshëm për aftësitë e tyre. Duke u fokusuar në zhvillimin e talenteve, liderët bëhen “gjuetarë talenti”, duke kërkuar vazhdimisht mundësi për të nxitur rritjen dhe zhvillimin e ekipit të tyre. Ky proces përfshin ofrimin e trajnimeve të vazhdueshme, mundësive për zhvillim profesional dhe mbështetjen për të marrë iniciativa të reja. Fokusimi në zhvillimin e talenteve sjell përfitime të shumta për kompaninë dhe ekipin. Punonjësit që ndjehen të mbështetur dhe të vlerësuar janë më të prirur të qëndrojnë në kompani për një kohë më të gjatë, duke reduktuar kështu qarkullimin e stafit dhe kostot e rekrutimit. Për më tepër, një ekip i mirëtrajtueshëm dhe i zhvilluar është më inovativ dhe më efikas në arritjen e objektivave të kompanisë. Përfundimisht, një lider i suksesshëm është ai që arrin të krijojë një mjedis pune ku zhvillimi i talenteve është prioritet.
4- Mosdhënia e feedback-ut të rregullt për performancën
Njerëzit mund të arrijnë performancë të lartë vetëm nëse e dinë të vërtetën mbi efektivitetin e tyre. Liderët shpesh injorojnë këtë nevojë dhe, si pasojë, i privojnë njerëzit nga çelësi për zhvillimin e aftësive dhe talenteve të tyre. Feedback-u është kritik për zhvillimin e punonjësve dhe përmirësimin e performancës. Kur punonjësit marrin feedback të rregullt dhe të sinqertë, ata kanë mundësinë të kuptojnë pikat e tyre të forta dhe fushat ku duhet të përmirësohen. Ky proces jo vetëm që ndihmon në zhvillimin profesional, por gjithashtu rrit motivimin dhe angazhimin e tyre. Ata që duan të mësojnë preferojnë të dijnë të vërtetën kurdoherë, sado e ashpër të jetë, sesa të jetojnë në iluzione të krijuara nga lavdërimet sipërfaqësore. Kur liderët japin feedback të rregullt dhe të sinqertë, përfitimet janë të shumta. Punonjësit bëhen më të vetëdijshëm për performancën e tyre dhe kanë mundësinë të përmirësohen. Kjo çon në rritjen e efektivitetit të ekipit dhe në arritjen e objektivave të kompanisë. Për më tepër, një mjedis pune ku feedback-u është i sinqertë dhe konstruktiv krijon besim dhe respekt të ndërsjellë mes liderëve dhe punonjësve.
5- Menaxhimi i konfliktit në mënyrë joefektive
Konfliktet që nuk adresohen mund të pengojnë bashkëpunimin dhe angazhimin rreth qëllimeve të përbashkëta. Tensionet, emocionet destruktive dhe polarizimi mund të akumulohen dhe të çojnë në sjellje negative. Konfliktet bëhen “elefantë në dhomë”, edhe pse të gjithë veprojnë sikur nuk janë aty. Konfliktet e fshehura ose të hapura do të çojnë në një mjedis toksik dhe duhet të adresohen. Nuk është e lehtë për liderët të përballen me konfliktet, por kjo është thelbësore për të ruajtur një mjedis pune të shëndetshëm dhe produktiv. Kur liderët kanë guximin të përballen hapur me konfliktet, ata krijojnë një atmosferë besimi dhe respekti, duke ndihmuar në ndërtimin e një ekipi më të fortë dhe më të bashkuar. Për të menaxhuar konfliktet në mënyrë efektive, liderët duhet të jenë të gatshëm të dëgjojnë të gjitha palët e përfshira dhe të kërkojnë një zgjidhje të përbashkët. Kjo përfshin krijimin e një hapësire të sigurt për diskutime të hapura dhe të sinqerta, ku të gjithë mund të shprehin mendimet dhe ndjenjat e tyre pa frikë nga ndëshkimi. Liderët duhet të tregojnë empati dhe të kuptojnë se konfliktet shpesh burojnë nga keqkuptime ose nga nevoja të pashprehura.
6- Moskonsiderimi i emocioneve të të tjerëve
Liderët shpesh injorojnë emocionet e punonjësve, veçanërisht ato që lidhen me humbjen, zhgënjimin, dështimin dhe ndarjen. Kërkimet tregojnë qartë se humbja, dhe madje frika nga humbja e pritur, mund të ndikojnë më shumë në sjelljen e njerëzve sesa përfitimet dhe shpërblimet potenciale. Kur liderët injorojnë emocionet e humbjes dhe zhgënjimit, bëjnë një gabim të madh që ul ndjeshëm produktivitetin dhe rendimentin e punonjësve.
7.Mungesa e drejtimit të ndryshimeve
Pa ndryshim, organizatat tona, ashtu si të gjitha organizmat, ndalin dhe përfundimisht vdesin. Liderët që nuk drejtojnë ndryshimin vendosin kompanitë e tyre në rrezik të madh. Shpjegoni përfitimet që do të sjellin ndryshimet – dhe bëjeni këtë duke ditur që njerëzit nuk e kundërshtojnë natyrisht ndryshimin: ata kundërshtojnë frikën nga e panjohura ose dhimbjen që mund të vijë me kalimin. Detyra juaj është të jeni një “bazë e sigurt” që jep një ndjenjë sigurie psikologjike, si dhe inkurajimin dhe energjinë për të eksploruar. Me fjalë të tjera, ju duhet të kujdeseni mjaftueshëm për të inkurajuar guximin. Ky kombinim është thelbësor, dhe është arsyeja pse libri im për zhbllokimin e potencialit të mrekullueshëm quhet “Kujdesi për të Guxuar”.
8. Mos inkurajimi i të tjerëve për të marrë rreziqe
Truri i njeriut është, nga natyra, mbrojtës dhe i shmang rreziqet për të siguruar mbijetesën. Pas një pikë të caktuar, megjithatë, kjo gjendje e mbijetesës mund të jetë në fakt shkatërruese. Me qëllim, praktikë dhe, më e rëndësishmja, modele pozitive, njerëzit mund të ndryshojnë mendësinë e tyre për të pranuar rreziqet. Ndonjëherë gabimet më të mëdha në jetë vijnë nga frika e tepërt për të marrë rreziqe. Shumë liderë inkurajojnë njerëzit të qëndrojnë në zonën e tyre të rehatisë, ose, siç më pëlqen ta them, “të luajnë për të mos humbur”. Megjithatë, liderët më të mirë krijojnë mjaftueshëm besim që të tjerët të ndihen të sigurt dhe të mbështetur për të marrë rreziqe dhe “të luajnë për të fituar”. Kjo është një mënyrë aktive dhe pozitive e sjelljes që nxit ndryshimin dhe në fund u mundëson njerëzve të lulëzojnë dhe të ruajnë performancën e lartë dhe jo thjesht të mbijetojnë.
9. Keqkuptimi i motivimit
Shumica e njerëzve janë të udhëhequr nga “motivatorët e brendshëm” siç janë sfidat, të mësuarit e diçkaje të re, bërja e një ndryshimi të rëndësishëm, pasja e një kuptimi apo qëllimi, ose zhvillimi i talenteve të tyre. Shumë liderë humbin mundësinë për të kapitalizuar këtë sistem udhëzues të brendshëm dhe në vend të kësaj fokusohen në “motivatorët e jashtëm” si shpërblimet, promovimet, paratë dhe shpërblimet artificiale. Sigurisht, duhet t’i paguani njerëzit në mënyrë të drejtë. Mbani parasysh, megjithatë, që këto karota dhe shkopinj të jashtëm shtrembërojnë sistemin e motivimit të brendshëm. Pandemia e COVID-19 i bëri qartë shumë njerëz të reflektojnë mbi atë që është me të vërtetë e rëndësishme dhe me të vërtetë kuptimplote për ta. Ju do të jeni një lider më i mirë – dhe më shumë gjasa të mbani punonjësit tuaj – kur të përqendroheni në frymëzimin e njerëzve dhe të shfrytëzoni atë që ata me të vërtetë dëshirojnë të arrijnë në terma të rritjes dhe kontributit.
10. Menaxhimi i aktivitetit në vend që të drejtoni njerëzit
Njerëzit e urrejnë kur trajtohen si rrota në një makinë. Megjithatë, aq shumë nga menaxhimi është për kontrollin, administrimin dhe planifikimin e aktiviteteve dhe, në zgjatje, të njerëzve. Udhëheqja, nga ana tjetër, përfshin frymëzimin, inkurajimin dhe nxjerrjen e më të mirës tek njerëzit duke ndërtuar një ndjenjë besimi dhe duke i sfiduar ata të marrin rreziqe pozitive. Për të qenë një lider, dhe jo thjesht një menaxher, duhet të përqendroheni, pra, tek njerëzit si njerëz. Udhëheqja është e bazuar në marrëdhënie dhe mbështetet në ndërtimin e lidhjeve dhe krijimin e marrëdhënieve. Kjo kërkon kohë dhe vëmendje dhe na çon përsëri tek bazat e krijimit të lidhjeve – antidoti ndaj gabimit të parë të njerëzve.