Arkeologët kanë zbuluar një statujë të jashtëzakonshme nga Epoka e Hekurit, e cila me shumë gjasa i përket shekullit të 9-të ose të 10-të para Krishtit, në fund të një liqeni në Itali. Artefakti duket të ketë një rëndësi rituale, dhe ekspertët besojnë se ai ka origjinën nga një zonë rezidenciale e një vendbanimi të zhytur. Ekspertët shpresojnë të fitojnë njohuri më të thella mbi jetën e lashtë italiane përmes studimit të kësaj statuje nga Epoka e Hekurit.
Zbulimi u bë në zonën arkeologjike nënujore të Gran Carro di Bolsena në Aiola, Itali. Gjatë një eksplorimi të fundit, studiuesit zbuluan një skulpturë prej balte në Liqenin Bolsena, një liqen vullkanik. Skulptura përfaqëson figurën e një gruaje, afërsisht e madhësisë së një pëllëmbe.
Ekspertët theksojnë se figura të tilla prej balte zakonisht gjenden në kontekste funerare. Megjithatë, kjo figurë e veçantë u gjet në një zonë që dikur ishte një zonë rezidenciale.
Zbulimi u bë nga ekipi i Shërbimit të Arkeologjisë Nënujore, ndërsa ekipi i Restaurimit të Pronave Kulturore Italiane luajti gjithashtu një rol të rëndësishëm në ruajtjen dhe rikuperimin e artefaktit prej balte. Ata bashkëpunuan me zhytësit e qeverisë në këtë kërkim.
Studiuesit kanë vërejtur se statuja prej balte është jashtëzakonisht e mirëmbajtur, aq sa “ende tregon gjurmët e gishtave” të krijuesit të saj, sipas deklaratave zyrtare.
Gran Carro di Bolsena është një rajon me aktivitet vullkanik. Zbulimi i fundit ofron një pasqyrë të një të kaluare që ka mbetur kryesisht e paeksploruar deri në vitin 1991.
Në atë vit, studiuesit identifikuan një grumbull gurësh të parregullt të cilët ishin të lidhur me burime termale, shtylla druri dhe fragmente qeramike, të vendosura në anën jugperëndimore të liqenit dhe të lidhura me epokën e hershme të Hekurit.
Ekspertët sugjerojnë se mund të ketë të paktën katër vende të ngjashme, të cilat mund të jenë më të vogla në përmasa.
Katër vite më parë, në vitin 2020, studiuesit zbuluan një ledh dheu nën gurë, që besohet të jetë e njëjta zonë nga e cila kanë origjinën shtyllat prej druri dhe fragmentet qeramike.
Ky zbulim i shtyu ekspertët të kërkojnë në një kodër dheu, burimin e drurit dhe qeramikës. Bazuar në këto prova, studiuesit besojnë se statuja Aiola mund të ketë ekzistuar gjatë periudhës së shtëpive mbi shtylla dhe ka pasur një rëndësi të madhe gjatë epokës së Hekurit.
Për më tepër, monedha dhe qeramika të ndryshme nga epoka Konstantiniane tregojnë se vendi ishte i banuar deri në periudhën e vonë të Perandorisë Romake. Këto zbulime kolektivisht theksojnë rëndësinë e madhe historike të këtij rajoni, me statujën prej argjile që është një shembull i gjallë i kësaj trashëgimie.
Që nga viti 2015 nxisim shpirtin sipërmarrës, inovacionin dhe rritjen personale duke ndikuar në zhvillimin e një mjedisi motivues dhe pozitiv tek lexuesit tanë. Kjo punë që e bëjmë me shumë dashuri nuk ka të paguar. Ne jemi platforma e vetme e cila promovon modelin pozitiv të sipërmarrjes së lirë. Përmes kësaj platforme mbështesim edukimin gjatë gjithë jetës si mjet për zhvillimin personal dhe profesional të brezave. Kontributi juaj do të na ndihmojë në vazhdimin e këtij misioni në gjithë trevat shqipfolëse.
Mund të kontribuoni KETU. Falemnderit.
